เดซิเบลคือ

หูของมนุษย์เป็นอุปกรณ์ช่วยฟังที่ใช้งานได้หลากหลายและน่าทึ่งมาก มีกลไกที่ชาญฉลาดในตัวที่ลดความไวของตัวเองเมื่อระดับเสียงสูงขึ้น และยังมีความสามารถที่โดดเด่นในการจัดการระดับพลังเสียงที่หลากหลาย มันสามารถได้ยินเสียงเข็มหมุดหล่นลงมาใกล้ ๆ และเสียงคำรามของเครื่องยนต์ไอพ่นที่อยู่ไกลออกไป

เดซิเบล (decibel ตัวย่อ dB) เป็นหน่วยที่ใช้วัดความเข้มของเสียง ระดับเดซิเบลนั้นค่อนข้างแปลกเพราะหูของมนุษย์นั้นไวอย่างไม่น่าเชื่อ หูของคุณสามารถได้ยินทุกอย่างตั้งแต่ปลายนิ้วลูบเบาๆ ทั่วผิวหนังไปจนถึงเครื่องยนต์ไอพ่นที่มีเสียงดัง ในแง่ของกำลัง เสียงของเครื่องยนต์ไอพ่นนั้นมีพลังมากกว่าเสียงที่ได้ยินที่เล็กที่สุดประมาณ 1,000,000,000,000 เท่า นั่นเป็นความแตกต่างมาก

หูของมนุษย์มีช่วงไดนามิกกว้างในการรับสัญญาณเสียง อัตราส่วนของความเข้มของเสียงที่ทำให้เกิดความเสียหายถาวรในระหว่างการสัมผัสเสียงที่เงียบที่สุดที่หูได้ยินเป็นเวลาสั้นๆ มีค่าเท่ากับหรือมากกว่า 1 ล้านล้าน ช่วงการวัดขนาดใหญ่ดังกล่าวสามารถแสดงได้อย่างสะดวกในสเกลลอการิทึม: ลอการิทึมฐาน 10 ของ 1,012 คือ 12 ซึ่งแสดงเป็นระดับความดันเสียง 120 dB re 20 μPa

ระดับเดซิเบล

เมื่อคุณระดับเสียงเดซิเบลด้วยเครื่องวัดระดับเสียงคุณจะวัดความเข้มของเสียงที่เรียกว่าหน่วยเดซิเบล (dB) ใช้จอแสดงผลที่มีช่วงเดซิเบลและความละเอียดในการประมาณช่วงไดนามิกของหู ซึ่งมักจะเป็นช่วงบนแทนที่จะเป็นส่วนที่เงียบ ในระดับเดซิเบลเสียงที่ได้ยินน้อยที่สุด (ใกล้ความเงียบทั้งหมด) คือ 0 dB เสียงที่ทรงพลังกว่า 10 เท่าคือ 10 เดซิเบล เสียงที่มีพลังมากกว่าความเงียบเกือบ 100 เท่าคือ 20 เดซิเบล เสียงที่มีพลังมากกว่าเสียงที่เกือบจะเงียบสนิทถึง 1,000 เท่าคือ 30 เดซิเบล ต่อไปนี้คือเสียงทั่วไปและระดับเดซิเบล:

• 1) ใกล้ความเงียบทั้งหมด 0 dB
• 2) เสียงกระซิบ 15 dB
• 3) การสนทนาปกติ 60 dB
• 4) เครื่องตัดหญ้า 90 dB
• 5) แตรรถ 110 dB
• 6) คอนเสิร์ตร็อคหรือเครื่องยนต์เจ็ท 120 dB
• 7) เสียงปืนหรือประทัด 140 dB

เสียงใดๆ ที่มีค่ามากกว่า 85 dB อาจทำให้สูญเสียการได้ยิน และการสูญเสียนั้นเกี่ยวข้องกับทั้งพลังของเสียงและระยะเวลาของการรับแสง คุณรู้ว่าคุณกำลังฟังเสียง 85-dB ถ้าคุณต้องขึ้นเสียงเพื่อให้คนอื่นได้ยิน เสียง 90-dB แปดชั่วโมงอาจทำให้หูของคุณเสียหายได้ การสัมผัสกับเสียง 140-dB ใด ๆ ทำให้เกิดความเสียหายทันที (และทำให้เกิดความเจ็บปวด) 

ระดับเดซิเบล A และเดซิเบล C

การวัดเสียงรบกวนที่เกี่ยวข้องกับเสียงดังในที่ทำงานมักจะให้ค่าเป็น dB(A) หรือ dB(C) ซึ่งเป็นการถ่วงน้ำหนักของความถี่ที่ใช้กับการวัดเดซิเบล (การถ่วงน้ำหนักด้วยความถี่ A และ C) ซึ่งถือเป็นการอ่านค่าระดับเดซิเบลที่ พยายามจำลองความไวของหูของมนุษย์กับความถี่เสียงต่างๆ

1) เดซิเบลเอ (dBA) เป็นวิธีที่ใช้กันมากที่สุดและครอบคลุมช่วงความถี่เต็ม 20Hz จนถึง 20 kHz หูของมนุษย์มีความไวต่อความถี่เสียงมากที่สุดระหว่าง 500 Hz ถึง 6 kHz ในขณะที่ความถี่ต่ำและสูง หูของมนุษย์จะไม่ไวมาก การถ่วงน้ำหนัก ‘A’ จะปรับการอ่านค่าความดันเสียงเพื่อสะท้อนความไวของหูมนุษย์ ดังนั้นจึงกำหนดให้ทั่วโลกทำการวัดความเสี่ยงต่อความเสียหายจากการได้ยิน

2) เดซิเบลซี (dBC) พิจารณาผลกระทบของเสียงความถี่ต่ำในหูของมนุษย์มากขึ้นเมื่อเทียบกับ A-weighting และโดยพื้นฐานแล้วจะแบนหรือเป็นเส้นตรงระหว่าง 31.5Hz ถึง 8kHz การวัดแรงดันเสียงสูงสุดทำโดยใช้การถ่วงน้ำหนักด้วยความถี่ C การวัดโดยทั่วไปจะแสดงเป็น dB(C) หรือ dBC