ข้อมูลผู้คิดค้นเซอร์ฟรานซิส โบฟอร์ต
หน่วยวัดความเร็วลมนี้คิดค้นโดยเซอร์ฟรานซิส โบฟอร์ต (Sir Francis Beaufort) ปีพ.ศ. 2348 โดยนักอุทกศาสตร์ชาวไอริช ซึ่งต่อมาได้ยศเป็นพลเรือตรีซึ่งเป็นเจ้าหน้าที่ราชนาวีขณะประจำการบนเรือ ร.ล.วูลวิช (HMS Woolwich)
มาตราส่วนที่มีชื่อของโบฟอร์ตมีวิวัฒนาการที่ยาวนานและซับซ้อนจากงานก่อนหน้าของผู้อื่น (รวมถึงแดเนียล เดโฟเมื่อศตวรรษก่อน) จนถึงตอนที่โบฟอร์ตเป็นช่างอุทกศาสตร์ของกองทัพเรือในทศวรรษที่
คศ 1830 เมื่อถูกนำไปใช้อย่างเป็นทางการและใช้ครั้งแรกระหว่างการเดินทางของเรือ และปรับให้เหมาะกับการใช้งานที่ไม่ใช่ของกองทัพเรือโดยมีหมายเลขมาตราส่วนที่สอดคล้องกับการหมุนของเครื่องวัดความเร็วลมแบบถ้วย
ตัวอย่างสเกลบนเครื่องวัดความเร็วลมในยุคปัจจุบัน
หน่วยวัดความเร็วลมโบฟอร์ตเป็นการวัดเชิงประจักษ์โดยสายตาซึ่งประเมินความเร็วลมในอดีตซึ่งยังไม่มีเครื่องวัดเหมือนดังในปัจจุบัน ทำให้ใช้การสังเกตมองโดยใช้ตาเปล่าและประเมินเป็นระดับตั้งแต่ 0-12
โดยที่ค่า 0 (หมายถึงลมสงบ) ถึง 12 (หมายถึงพายุเฮอริเคน)
ดังตารางด้านล่างนี้เป็นตารางแสดงมาตราส่วนโบฟอร์ตที่มีหน่วยเป็นหน่วยความเร็วหน่วยน๊อต (Knot) และกิโลเมตรต่อชั่วโมง
การประยุกต์ใช้งานโบฟอร์ต
ในปัจจุบันยังคงมีการใช้งานหน่วยวัดความเร็วลมชนิดนี้อยู่เนื่องจาก เป็นการประเมินเป็นระดับตั้งแต่ 0-12 โดยที่ค่า 0 (หมายถึงลมสงบ) ถึง 12 (หมายถึงพายุเฮอริเคน)
ดูรายละเอียดเพิ่มเติมเครื่องวัดความเร็วของลมรุ่นแนะนำ
- 1) ช่วงการวัด: 0 – 45m/s
- 2) ความแม่นยำในการวัด: ± 3% ± 0.1dgts
- 3) วัดค่า CFM CMM และอุณหภูมิ
- 4) ฟังก์ชั่น Data Logger เก็บข้อมูล เชื่อมต่อข้อมูลกับเครื่องคอมพิวเตอร์ด้วย USB
- 5) หัววัดยืดออกได้ยาว 165mm
- 6) สามารถสอบเทียบเพื่อขอใบรับรอง Certificate of Calibration
0 Comment