COD คือน้ำเสีย

ค่า COD ในน้ำเสีย (ความต้องการออกซิเจนทางเคมี) หมายถึง Chemical Oxygen Demand ซึ่งเป็นการวัดความต้องการออกซิเจนทางเคมีในน้ำเสีย เป็นพารามิเตอร์ที่ใช้ในการประเมินระดับมลภาวะอินทรีย์และปริมาณอินทรีย์โดยรวมในน้ำเสีย โดยทั่วไปจะมีการวัดค่าซีโอดีในโรงบำบัดน้ำเสียและโรงงานอุตสาหกรรม เพื่อตรวจสอบประสิทธิภาพของกระบวนการบำบัดและรับรองการปฏิบัติตามกฎข้อบังคับด้านสิ่งแวดล้อม

 

ค่าซีโอดีของน้ำเสียแสดงถึงปริมาณรวมของสารอินทรีย์และอนินทรีย์ที่ออกซิไดซ์ได้ที่มีอยู่ในน้ำเสีย ประกอบด้วยสารประกอบหลายชนิด เช่น คาร์โบไฮเดรต โปรตีน ไขมัน น้ำมัน และมลพิษทางอุตสาหกรรมต่างๆ ระดับซีโอดีในน้ำเสียที่สูงบ่งชี้ว่าสารมลพิษอินทรีย์มีความเข้มข้นสูงขึ้น ซึ่งอาจส่งผลเสียต่อสิ่งแวดล้อมหากไม่ได้รับการบำบัดอย่างเพียงพอ

การวัดซีโอดีในน้ำเสียเกี่ยวข้องกับการออกซิไดซ์สารประกอบอินทรีย์และอนินทรีย์ในตัวอย่างน้ำเสียที่เป็นตัวแทนโดยใช้ตัวออกซิไดซ์ที่แรง เช่น โพแทสเซียมไดโครเมต (K2Cr2O7) เป็นกรดแก่และตัวเร่งปฏิกิริยา กระบวนการออกซิเดชันจะเปลี่ยนสารประกอบอินทรีย์ให้เป็นคาร์บอนไดออกไซด์ (CO2) และน้ำ (H2O)

 

ปริมาณออกซิเจนที่จำเป็นสำหรับการเกิดออกซิเดชันนี้จะวัดและแสดงเป็นมิลลิกรัมของออกซิเจนต่อลิตรของน้ำเสีย (มก./ลิตร) หรือส่วนในล้านส่วน (ppm) ของซีโอดี

 

ตารางค่า COD น้ำเสีย น้ำทิ้งตามแหล่งน้ำ

การตรวจสอบซีโอดีของน้ำเสียทำให้ผู้ประกอบการโรงบำบัดสามารถประเมินประสิทธิผลของกระบวนการบำบัดและทำการปรับเปลี่ยนตามความจำเป็นเพื่อกำจัดสารมลพิษอินทรีย์และลดปริมาณสารอินทรีย์โดยรวมในน้ำเสียก่อนที่จะปล่อยออกสู่สิ่งแวดล้อม การบำบัดที่เหมาะสมเป็นสิ่งสำคัญในการปกป้องแหล่งรับน้ำ รักษาสมดุลของระบบนิเวศ และรับรองสุขภาพและความปลอดภัยของประชาชน

 

สิ่งสำคัญคือต้องสังเกตว่า COD ของน้ำเสียไม่ได้ระบุประเภทของสารมลพิษอินทรีย์หรืออนินทรีย์ที่มีอยู่ในน้ำเสียโดยเฉพาะ อาจจำเป็นต้องมีการทดสอบและวิเคราะห์เพิ่มเติมเพื่อระบุและวัดปริมาณสารปนเปื้อนเฉพาะสำหรับมาตรการบำบัดและกำจัดที่เหมาะสม

ขั้นตอนการวิเคราะห์ COD

1. การเก็บตัวอย่างและการเก็บรักษา: เก็บตัวอย่างน้ำเสียหรือน้ำที่จะทดสอบในภาชนะที่สะอาดและติดฉลากถูกต้อง สิ่งสำคัญคือต้องจัดการและเก็บรักษาตัวอย่างอย่างเหมาะสมเพื่อป้องกันการเปลี่ยนแปลงใดๆ ของ COD เนื่องจากการเกิดออกซิเดชันหรือการย่อยสลาย ขึ้นอยู่กับข้อกำหนดเฉพาะและวิธีการวิเคราะห์

2. การเตรียมรีเอเจนต์: เตรียมรีเอเจนต์ที่จำเป็นสำหรับการวิเคราะห์ซีโอดี โดยทั่วไปจะเกี่ยวข้องกับการเตรียมสารละลายโพแทสเซียมไดโครเมต (K2Cr2O7) เป็นตัวออกซิไดซ์ กรดแก่ (โดยปกติคือกรดซัลฟิวริก) เป็นตัวเร่งปฏิกิริยา และสารละลายซิลเวอร์ซัลเฟต (Ag2SO4) เป็นตัวบ่งชี้สำหรับการกำหนดจุดยุติ

3. การให้ความร้อนและการย่อย: วางหลอด COD ในเครื่อง Reactor น้ำตัวอย่างจะได้รับความร้อนที่อุณหภูมิเฉพาะ (มักจะประมาณ 150-165°C) สำหรับเวลาการย่อยที่กำหนดไว้ล่วงหน้า (ปกติคือ 2 ชั่วโมง) อุณหภูมิสูงนี้เอื้อต่อการเกิดออกซิเดชันของสารประกอบอินทรีย์และอนินทรีย์ที่มีอยู่ในตัวอย่าง

4. การวัด: ใช้สเปกโตรโฟโตมิเตอร์หรือเครื่องมือวิเคราะห์อื่นๆ ที่เหมาะสม วัดค่าการดูดกลืนแสงหรือความเข้มสีของตัวอย่างที่ย่อยแล้วและสารละลายมาตรฐานที่ความยาวคลื่นเฉพาะ (มักจะเป็น 600 นาโนเมตรหรือ 610 นาโนเมตร) ค่าการดูดกลืนแสงเป็นสัดส่วนกับความเข้มข้นของซีโอดี